Dag 4: de Muur, het zomerpaleis en een dode eend

Hallo mensen, hier volgt een stuk van Lars R. de Miranda.

Vandaag was een drukke dag, maar gelukkig kunnen we nu van een welverdiende nachtrust genieten, want we waren al om 7 uur overal klaar mee. (niet de negatieve betekenis van)
We begonnen vanochtend met, nou ja, opstaan. Alle voorbereidingen gingen wat sneller dan normaal, want om 8 uur vertrok de bus naar de Muur, en dat mag je natuurlijk niet missen!
We kwamen bij de muur aan rond eh... half 10? Zoiets. Het was nogal mistig, iets wat u over een aantal dagen zult terugzien in de foto's van uw kind / broer / zus / whatever. Nu het Muurverslag zelf.

Vergeet Gongfu. Vergeet hele middagen jezelf in het zweet werken in het fitnesscentrum of waar dan ook. DIE MUUR BEKLIMMEN IS ZWAAR.
Wij hebben een stukje van de Muur bezocht waar 10 a 12 torens waren, die steeds hoger gingen. Een aantal mensen kwamen niet verder dan toren 5. Begrijpelijk, want die treden waren zo'n 30 cm hoog, en het waren er nog vervloekt veel ook. Zelf ben ik doorgegaan tot toren 12 (in ieder geval de laatste), en ik moet eerlijk zeggen dat het het waard was. (scheelde trouwens niet veel of ik was rond driekwart van de klim teruggegaan)
Ook nog een leuk aandenken gekocht, wel duur, maar dat kun je verwachten op zo'n plek. Toen we na de weg omlaag (minder erg voor je voeten, maar een ramp voor je dijbeenspieren en je hamstrings) weer bij de bus kwamen, had iedereen eigenlijk wel genoeg gelopen voor vandaag. Het mocht echter niet zo zijn.

Na een busrit van een uur kwamen we uit bij het nieuwe schoolgebouw. Zelf zitten wij in het oude, veel dichter bij het centrum van Beijing. Ik vond het op het nieuwe complex niet leuk. Het is nooit fijn als je gids je wijst op alle dingen die jij niet krijgt (EEN ZWEMBAD? SERIEUS?)
Het eten kregen we daar trouwens wel, en niet zo'n beetje ook. Een buffet later hadden we weer wat energie om het derde onderdeel van de dag te beginnen!

Met het derde deel bedoel ik dus, zoals aangegeven in de beschrijving, het zomerpaleis. Het zomerpaleis is een paleis voor de keizer voor, geloof het of niet, in de zomer. Wij waren hier in de lente, dus door de mist zijn veel van de prachtige uitzichten over het meer verloren gegaan. Wel hebben wij meer te horen gekregen over de duizenden verhalen die er aan het paleis vastzitten. Deze kan ik hier helaas niet gaan vertellen, omdat het dan te lang wordt, en ik bovendien vind dat de rest zelf ook nog wat over moet houden voor bij de foto's.

Na het bezoek aan het zomerpaleis gingen we iets doen wat iedereen al op de planning had gezien: pekingeend proeven!

We kwamen bij een restaurant, gekozen door mevrouw Zhao, en we werden meteen door het restaurant heen naar de bovenverdieping geleid. Hier stonden een paar glasplaten op tafel, waar in het hieropvolgende half uur een stuk of 10 verschillende gerechten op zouden worden geplaatst. De pekingeend zat hier echter in het begin niet bij. Na enige verwarring aan onze kant verscheen er ineens een kok en een karretje waaron een geplukte en onthoofdde gebraden eend lag.
De kok sneed die voor onze ogen in kleine plakjes, die vervolgens in een schaal alsnog op de draaischijven geplaatst werden. O ja, vergeten te vertellen: die galsplaten kon je draaien, zodat je bij ieder gerecht erop kon. Erg lekker allemaal, hoewel ik wel even schrok toen degene naast me (Jorn) een bak met donkerbruine, waarschijnlijk zeer moeilijk uit kleding verwijderbare saus over de tafel knikkerde. Mijn medeleven gaat uit naar de broek van Jorn, en ook naar zijn ouders:P

Morgen is er weer een verslag, dat keer van Danielle.